Το φυτό αλόης βέρα - όλα σχετικά με τη φροντίδα

περιεχόμενο

• τοποθεσία
• υπόστρωμα φυτών
• φυτό
• χύστε
• λιπαίνω
• κόψιμο
• ξεχειμωνιάσουν
• πολλαπλασιάστε
• ασθένειες
• παράσιτα

Υπάρχουν πάνω από 200 είδη αλόης. Πολλοί από αυτούς πωλούνται ως Real Aloe = Αλόη Βέρα. Είναι δύσκολο για έναν λαϊκό να αναγνωρίσει την πραγματική αλόη βέρα. Δεν υπάρχουν σοβαρές διαφορές σε πολλά άλλα είδη αλόης. Τα φυτά δεν έχουν ή έχουν πολύ μικρό στέλεχος. Αυτό μπορεί να φτάσει σε περιφέρεια 30 cm, αλλά όχι στον φυτευτή και όχι στο κλίμα μας. Τα φύλλα είναι λογχοειδή και ανανεώνονται προς την κορυφή. Είναι διατεταγμένα σαν ροζέτα στον κορμό. Η λεπίδα του φύλλου μπορεί να έχει μήκος μέχρι 50 cm, αλλά να παραμένει μόνο στενή, πλάτους περίπου 5 έως 7 cm. Αξιοσημείωτο είναι το γκρίζο-πράσινο χρώμα των φύλλων. Μερικές φορές είναι ελαφρώς κοκκινωπό. Τυπικά πολλά είδη αλόης είναι τα δόντια στις άκρες της λεπίδας φύλλων. Στην αλόη βέρα έχουν απόσταση 10 έως 20 mm και έχουν μήκος περίπου 2 mm. Ο χυμός φύλλων της αλόης βέρα είναι κίτρινος όταν στεγνώσει.

Η αλόη βέρα μπορεί να καλλιεργηθεί ως χώρος ή εγκατάσταση φυτών στο κέντρο της Ευρώπης μας. Τα φυτά φαίνονται καλά, είναι εύρωστα και εύκολο να τα φροντίζουν. Ο κύριος λόγος για τον οποίο αυτό το φυτό έχει τόσους πολλούς οπαδούς είναι η ικανότητά του να θεραπεύεται. Ο χυμός από τα φύλλα είναι εξαιρετικά υγιής, βοηθά με εγκαύματα, βήχα, μικρότερα και μεγαλύτερα τραύματα, δερματικά προβλήματα, αλλά χρησιμοποιείται επίσης σε καρκίνο, διαβήτη και άλλες σοβαρές ασθένειες. Η φροντίδα είναι αρκετά απλή. Τι πρέπει να ξέρετε για αυτό, διαβάστε παρακάτω.

τοποθεσία

Η αλόη βέρα είναι σαν ζεστή και ηλιόλουστη. Θέλουν να περάσουν το καλοκαίρι στον κήπο, να ηρεμήσουν στον ήλιο, αλλά μόνο μετά από μια περίοδο εγκατάστασης. Μετά το χρόνο στο σπίτι, τα φυτά πρέπει να είναι σιγά-σιγά εξοικειωμένοι με τον ήλιο. Δύο εβδομάδες θα πρέπει να τους χορηγηθούν. Ακόμη και με τις πρόσφατα αγορασμένες μονάδες, πρέπει να τηρηθεί αυτή η προθεσμία. Τα νεαρά φυτά αλόης βέρα είναι καλύτερα σε μερική σκιά απ 'ότι στον λαμπερό ήλιο. Μεσημεριανό ήλιο είναι καλύτερα να αποφευχθεί, πρωί και το βράδυ ήλιος είναι επίσης αρκετό. Οι θεραπευτικοί χυμοί τους παράγουν την αλόη βέρα μόνο μετά από περίπου 4 χρόνια. Τότε πρέπει να πάτε στον ήλιο.

• Sunny και ζεστό, με χαμηλή υγρασία και βραδεία εγκλιματισμό στον ήλιο μετά την παράσταση
• Τα νεαρά φυτά δεν βρίσκονται στον ήλιο, τον βράδυ ή τον πρωινό ήλιο

υπόστρωμα φυτών

Το πιο σημαντικό πράγμα για το υπόστρωμα του φυτού είναι ότι είναι πολύ διαπερατό. Είναι επίσης ωφέλιμο εάν είναι λίγο ασβεστολιθικό. Τα αλόη δεν ανέχονται την υγρασία, οπότε το έδαφος πρέπει να προετοιμαστεί αναλόγως. Ιδανικός είναι ο πηλός κάκτος . Ωστόσο, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το φυσιολογικό χώμα και να το καταστήσετε διαπερατό με περλίτη ή / και χοντρή άμμο. Το υπόστρωμα πρέπει να είναι χαμηλό σε θρεπτικά συστατικά, οπότε μην χρησιμοποιείτε προ-γονιμοποιημένο χώμα!

• Διαπερατό, χαμηλής περιεκτικότητας σε θρεπτικά συστατικά, ελαφρώς ασβεστούχο έδαφος
• Είναι ευνοϊκή η ανάμιξη του περλίτη ή της χονδροειδούς άμμου

φυτό

Η αλόη μπορεί να φτάσει σε ένα εντυπωσιακό μέγεθος. Δεν αυξάνονται μόνο προς τα πάνω αλλά επίσης πολλαπλασιάζονται στις πλευρές και συχνά κρέμονται πάνω από την άκρη του δοχείου. Γρήγορα υπάρχει μια ανισορροπία στο σκάφος και αυτό κλίνει. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να χρησιμοποιήσετε έναν πολύ σταθερό φυτευτή ή ένα βαρύ, το οποίο δεν πέφτει πάνω από τόσο γρήγορα. Σε κάθε περίπτωση, μια μεγαλύτερη τρύπα εξαερισμού στο δάπεδο είναι σημαντική, ή εναλλακτικά μερικές μικρότερες.
Στο σκάφος αρχίζει μια αποστράγγιση, έτσι ώστε η περίσσεια του νερού μπορεί να αποστραγγίσει καλά. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί η υγρασία του υποστρώματος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κατάλληλη αποστράγγιση είναι potsherds, χονδρό χαλίκι, μικρές πέτρες ή τα παρόμοια. Προκειμένου να αποφευχθεί το ξέπλυμα του εδάφους μεταξύ της αποστράγγισης, είναι ευνοϊκό ένα τρίχωμα ως διαχωριστικό στρώμα. Fiberglass fleece είναι ιδανικό για αυτό.
Κατά τη φύτευση είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι τα φύλλα δεν τραυματίζονται, γιατί τότε τα φύλλα χυμού. Αν και τα τραύματα θεραπεύουν, παραμένουν ως άσχημες ουλές.

Η εγκατάσταση θα πρέπει να μεταφερθεί εάν το σκάφος είναι πολύ μικρό. Αυτό συμβαίνει συνήθως μετά από δύο έως τρία χρόνια. Την ίδια στιγμή τα παιδιά πρέπει να χωρίζονται. Αυτά μπορούν να φυτευτούν χωριστά. Μετά το διαχωρισμό, το παλαιό σκάφος μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί. Εάν τα παιδιά μένουν με το μητρικό φυτό, απαιτείται μεγαλύτερη.

Δεδομένου ότι το μητρικό φυτό μόνο του συχνά δεν έχει σφικτή λαβή, θα πρέπει να υποστηριχθεί μετά τη μετακόμιση. Καλύτερα είναι να τοποθετήσετε δύο ή τρεις βραχίονες γύρω από το φυτό στο έδαφος, κοντά στον "κορμό". Νερό καλά μετά τη φύτευση ή τη μετακόμιση.

• Χρησιμοποιήστε ένα ανθεκτικό, βαρύ δοχείο και εγκαταστήστε ένα σύστημα αποστράγγισης
• Εισάγετε μια τρίχα μεταξύ αποστράγγισης και υποστρώματος φυτών
• Αναφέρετε εάν το σκάφος έχει γίνει πολύ μικρό, ενδεχομένως ξεχωριστά Kindel και τα φυτά ξεχωριστά

Συμβουλή - Έχω καλή εμπειρία με αρδευτικά σκάφη. Δύο από τα τρία μου αρώματα ευδοκιμούν σε ένα τέτοιο αγγείο, συμπεριλαμβανομένης της αλόης βέρα. Η στάθμη του νερού μπορεί να επηρεαστεί, έτσι ώστε να είναι δυνατοί οι χρόνοι στεγνώματος. Τα φυτά παίρνουν όσο το νερό χρειάζονται και ευημερούν άριστα. Σημαντικά περισσότερα παιδιά σχηματίζονται από ό, τι στο κανονικό σκάφος.

χύστε

Τα φυτά της Aloe Vera φτάνουν με λίγο νερό. Λίγο ένα εργοστάσιο θα πέσει λόγω έλλειψης νερού. Οι περισσότεροι απλά πνίγονται. Η αλόη αποθηκεύει νερό στα παχιά φύλλα τους. Όσο μεγαλύτερη είναι η μονάδα, τόσο μεγαλύτερη είναι η μνήμη. Η έλλειψη ύδατος αποδεικνύεται από το γεγονός ότι τα φύλλα του πυθμένα γίνονται φτωχά και στη συνέχεια κίτρινα. Χρειάζονται μήνες να πεθάνουν. Τα χλιαρά φύλλα γεμίζουν γρήγορα μετά το πότισμα.

Το καλοκαίρι, τα φυτά αλόης χρειάζονται λίγο περισσότερο νερό από ό, τι το χειμώνα. Η συσκευασία του φυτού πρέπει να είναι ελαφρώς υγρή. Μεταξύ του ποτίσματος, η γη πρέπει να στεγνώσει επιφανειακά καλά. Το χειμώνα αρκεί να δώσουμε στο φυτό λίγο νερό κάθε 6 εβδομάδες.

• Λίγο νερό και μην ρίχνετε στη ροζέτα !!!
• Κρατήστε ελαφρώς υγρό το καλοκαίρι και αφήστε να στεγνώσει ανάμεσα στα ποτίσματα
• Το χειμώνα - πότισμα μόνο κάθε 6 έως 8 εβδομάδες, σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες δωματίου ή υποδαπέδια θέρμανση λίγο περισσότερο. Δοκιμή δακτύλων

λιπαίνω

Στην πραγματικότητα, η αλόη βέρα δεν χρειάζεται να γονιμοποιηθεί. Ευδοκιμούν σε απόλυτα άγονη γη και δεν μπορούν να επιβιώσουν στη φύση. Αν θέλετε να γονιμοποιήσετε, μπορείτε να το κάνετε το καλοκαίρι, κάθε δύο έως τέσσερις εβδομάδες, και κατά προτίμηση με οργανικό λίπασμα, έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο χυμός των φυτών. Ποτέ δεν έχω γονιμοποιήσει και η αλόη μου ευδοκιμεί και εξακολουθεί να μεγαλώνει πολύ καλά.

• Δεν απαιτούνται λιπάσματα
• Ποιος θέλει να χρησιμοποιεί βιο-λίπασμα

κόψιμο

Η κοπή δεν είναι απαραίτητη. Μόνο άρρωστα, τραυματισμένα ή αποξηραμένα φύλλα αφαιρούνται. Είναι καλύτερα να απενεργοποιούνται απευθείας στη βάση, και στη συνέχεια δεν αφήνει τα φύλλα. Ποιος θέλει να συλλέξει αυτό το χυμό που στοχεύει χρησιμοποιεί τα εξωτερικά, κάτω φύλλα. Διαχωρίζονται με ένα καθαρό και αιχμηρό μαχαίρι όσο το δυνατόν πιο κοντά στη βάση.

• Αφαιρέστε μόνο τα νοσούντα, τραυματισμένα και αποξηραμένα φύλλα
• Για το Safternte - χρησιμοποιήστε τα εξωτερικά, κατώτατα φύλλα

ξεχειμωνιάσουν

Το φυτό aloe vera αγαπά τη ζεστασιά . Αν και αντιμετωπίζει επίσης ελαφρύ νύχτα παγετό στις φυσικές περιοχές τοποθέτησής της, αυτό δεν είναι φθηνό. Είναι καλύτερο για την υγεία του φυτού να ζεσταθεί από εξωτερικές θερμοκρασίες 10 ° C. Από θερμοκρασίες γύρω στους 4 ° C, μπορεί να προκληθεί βλάβη στο εργοστάσιο. Μπορείτε να πείτε ότι οι λεπίδες των φύλλων είναι μαλακτικές. Μερικές φορές το φυτό ανακάμπτει, αλλά πολλά φύλλα μπορούν μόνο να αφαιρεθούν.

• Θερμοκρασίες μεταξύ 12 και 15 ° C και πολύ φως
• Όταν η αδρανοποίηση σε ζεστό σαλόνι απειλεί μόλυνση από παράσιτα - προσέξτε τις ψείρες!

πολλαπλασιάστε

Η ίδια η φύτευση αναλαμβάνει τον πολλαπλασιασμό, σχηματίζει Kindel, συνήθως αρκετά από αυτό. Αυτά μπορούν να διαχωριστούν εάν είναι αρκετά ισχυρά και φυτεύονται ξεχωριστά. Επίσης παράγει το εργοστάσιο. Διαχωρίζονται επίσης και φυτεύονται. Και οι δύο τύποι διάδοσης λειτουργούν άψογα. Είναι σημαντικό σε κάθε περίπτωση, η διεπαφή, μέχρι στιγμής έπρεπε να κοπεί για να στεγνώσει μια μέρα στον αέρα.

• Ξεχωριστό Kindel

ασθένειες

Η αλόη είναι ισχυρή, η αλόη βέρα δεν αποτελεί εξαίρεση. Αυτό που δεν ανέχονται είναι η υγρασία. Δυστυχώς, πολλά από τα φυτά απλά χύνεται. Με τη συνεχή υγρασία, οι ρίζες σβήνουν και σπάνια υπάρχει κάτι που έμεινε για να σώσει, εκτός ίσως φρέσκα μωρά. Όπως και το χειμώνα και πάλι τα παράσιτα αναδύονται, ειδικά τα έντομα κλίμακα, μπορεί να συμβεί μύκητας. Οι θυμάδες αιθάλης προτιμούν να εγκατασταθούν για το μελιτώδες (εκκρίματα ψειρών). Μπορείτε να δείτε το χόρτο μαύρο μανιτάρι στα φύλλα. Κάτω από αυτό κολλάει δυνατά. Τα καλύμματα είναι εύκολο να αφαιρεθούν, απλά σκουπίζοντας, κατά προτίμηση με ένα διάλυμα ελαφρού σαπουνιού.

• Ρίζα σαπίζουν σε πάρα πολύ υγρασία - ξηρό, συνήθως πολύ ξηρότερο, πιθανότατα από την ανανέωση για να αποθηκεύσετε, στη συνέχεια να σταματήσει εντελώς τη χύτευση
• Καθαρισμός αιθάλης - στα περιττώματα των ψειρών - καταπολεμάτε τις ψείρες, σκουπίστε το χλοοτάπητα μανιταριών και κολλώδη μάζα

παράσιτα

Στην ύπαιθρο, τα παράσιτα δεν εμφανίζονται ποτέ, αλλά ξανά και ξανά κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Κυρίως κλίμακες ψείρες, αλλά και mealybugs εξαπλωθεί στο εργοστάσιο. Αυτά είναι δύσκολο να ανακαλυφθούν. Ένα σίγουρο σημάδι της μόλυνσης είναι κολλώδη σημεία στο έδαφος γύρω από τον φυτευτή. Αυτές οι εκκρίσεις των παρασίτων είναι συνήθως οι πρώτες που προκύπτουν. Τότε πρέπει να ψάξετε συγκεκριμένα. Τα έντομα κλίμακας μπορούν να αναγνωριστούν από μικρά οβάλ, σκοτεινά σημεία. Στην αρχή εμφανίζονται περιστασιακά, αργότερα πολλαπλασιάζονται όλο και περισσότερο. Τα σημεία μπορούν εύκολα να αφαιρεθούν με μια οδοντογλυφίδα. Τα μωράκια μπορούν να αναγνωριστούν από λευκούς, βαμβακερούς μικρούς σχηματισμούς. Αυτά είναι επίσης μικρά στην αρχή, αλλά γίνονται όλο και μεγαλύτερα.

Η χειροκίνητη αφαίρεση των παρασίτων είναι δυσκίνητη, αλλά όσοι θέλουν να συγκομίσουν την καλλιέργεια δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα φυτοφάρμακα. Εκείνοι που χρησιμοποιούν την Αλόη Βέρα μόνο ως φυτό εσωτερικού χώρου μπορούν να το κάνουν αυτό. Συνιστάται για αυτά τα παράσιτα είναι συστηματικοί παράγοντες που απορροφώνται από το φυτό. Όταν το πιπίλισμα, το δηλητήριο εισέρχεται στα παράσιτα και πεθαίνουν. Το νεογνό πρέπει να ξαναδημιουργηθεί μετά από λίγες εβδομάδες. Εκείνοι που το χειρίζονται πρέπει να περιμένουν πολύ καιρό για να εξαφανιστεί το δηλητήριο από τα φυτά. Εναλλακτικά, μπορείτε να σκουπίσετε τις πληγείσες περιοχές με ύφασμα εμποτισμένο με οινόπνευμα. Δεν μπορείτε να πάτε οπουδήποτε, αλλά είναι χρήσιμο.

Η ευπροσάρμοστη Aloe Vera είναι ένα διακοσμητικό, εύχρηστο και πολύ χρήσιμο φυτό. Έχει λίγες αξιώσεις και παρέχει άφθονο φρέσκο ​​χυμό αλόης μετά από μερικά χρόνια. Αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ασθένειες. Έκανα πάντα σιρόπι βήχα για τα παιδιά μου και ήταν ενθουσιώδης για το αποτέλεσμα. Ακόμη και με τραυματισμούς στο δέρμα αυτό είναι εξαιρετικά χρήσιμο και συμβαίνει στα παιδιά τόσο συχνά. Σήμερα, πολλοί ορκίζονται από τις πράσινες λεμονιές, η αλόη βέρα τους κάνει ακόμα πιο υγιείς. Ωστόσο, πρέπει πάντα να χρησιμοποιείτε μόνο το εσωτερικό των φύλλων, όχι το παχύ δέρμα και το εξωτερικό στρώμα. Για μένα δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου ευπροσάρμοστο φυτό και μπορώ μόνο να το συστήσω χωρίς δισταγμό. Δεν χρειάζεται πράσινος αντίχειρας για τη φροντίδα. Μόνο με την ποσότητα χύτευσης πρέπει να είστε προσεκτικοί, αλλιώς δεν χρειάζονται πολλά.